- λυπηροῦ
- λῡπηροῦ , λυπηρόςpainfulmasc/neut gen sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
λυπηροῦ
Look at other dictionaries:
печаливыи — (3*) пр. Печальный, скорбный: елма же мол [вм. моль] костемъ ср(д)це почувливо. ˫ако же соломону истиннѣ мнитсѧ. i безолѣзньное [вм. безболѣзньно] бл҃годш҃ное. мл(с)твное же печаливо. и иста˫анье ср(д)цю пребыва˫а и помыслы. (λυπηρόν) ГБ к. XIV,… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
λυπηρός — ή, ό, θηλ. και ά (AM λυπηρός, ά, όν) (για πρόσ. ή πράγμ.) αυτός που προξενεί λύπη, θλιβερός, οδυνηρός, δυσάρεστος (α. «μόλις άκουσε τα λυπηρά συμβάντα έτρεξε να τήν παρηγορήσει» β. «ἐρεῑς μὲν οὐχὶ νῡν γέ μ ὡς ἄρξασά τι λυπηρὸν εἶτα σοῡ τάδ… … Dictionary of Greek
